Hoe open is de deur?

Een huis kan veel deuren hebben. Heb jij ze al eens geteld? En hoe zien de deuren er bij jou thuis uit? Geheel ondoorzichtig of met glas erin? En met hoeveel glas dan? Nou, zal je vast zeggen, dat hangt er toch vanaf tot welke kamer de deur toegang geeft. Ik hoef geen glas in de deur naar het toilet. Jij wellicht ook niet. Zo’n ‘dichte’ deur geeft veiligheid en privacy.

Toch kun je zelf de gevangene worden van zo’n deur. Zo sluit je je af van de buitenwereld. Niemand ziet je en een ander kan zo veel moeilijker contact met je maken. Als het om de voordeur gaat, zie je niet wie zich achter de voordeur bevindt. Is die persoon wel te vertrouwen? Als je zelf aanbelt bij zo’n deur en hij blijft gesloten, kan je je wel erg buitengesloten voelen, of machteloos, want je wou zo graag... Een deur met doorzichtig glas erin werkt op de een of andere manier anders. Veel doorzichtig glas in een deur kan een kamer ruimtelijk veel groter maken en verbinden met de andere ruimte waar de deur toegang naar geeft. Thuis heb ik een woonkamerdeur volledig uit glas. Die zat al in het huis voor ik er met mijn gezin ging wonen. Dat is wel eens een punt van discussie thuis. Als je niet uitkijkt, loop je er zo met je neus tegenaan. Dat gebeurt ook met een zekere regelmaat, vooral door mensen die deze deur niet gewend zijn. Het vraagt voorzichtigheid, enige alertheid en het vermogen om te kunnen incasseren. Te grote transparantie kan immers beschadigen.  

Interessante vraag is hoe de deur van jouw leven en de deur van jouw hart eruitzien. Zijn ze vroeger misschien wel te transparant geweest en heb je te vaak je neus gestoten, zodat ze nu vooral ondoorzichtig zijn? Achter zo’n deur kun je je wel eenzaam gaan voelen. Je wordt niet meer gezien en op den duur ook niet meer gemist. Wie -tig keer heeft aangebeld of aangeklopt en telkens opnieuw voor een gesloten deur blijft, geeft op den duur het zoeken naar contact en ontmoeting op. Wat is er nodig om weer wat meer toegang te krijgen en toegankelijk te worden? Wie kan je daarbij helpen? Accepteer je ook die hulp? Verandering is pas mogelijk als je dat zelf ook echt wilt. Achter een dichte deur kan ook veel gebeuren wat het daglicht niet mag zien en kan verdragen. Welke sloten moeten geopend? Welke bevrijding is nodig? En door wie?

Hoe zit het met de deuren van onze kerk? Nodigen ze uit om naar binnen te gaan en te komen tot ontmoeting en inspiratie? Hoe kunnen we onze geloofsgemeenschap toegankelijker maken voor wie zoekend zijn? Durven we de deur van ons hart te openen voor wie moeite heeft met aankloppen, maar toch zo graag wil worden gezien en gehoord? Jezus noemde zichzelf een deur, een deur die open stond voor wie zoekend en kwetsbaar in het leven stonden en die toegang gaf tot genezing, gevoel voor eigenwaarde en geborgenheid, een deur die transparant was, zicht gaf op hoe God is, een deur die ook ons toegang geeft tot de Vader.

Van 14 tot en met 22 september is het vredesweek. ‘Samen door een deur’ zo luidt dit jaar het thema. De oecumenische vieringen op verschillende plaatsen in onze parochies zullen daarop inhoudelijk dieper ingaan. Van 26 september tot en met 2 oktober is het de nationale Week tegen Eenzaamheid. Hoe kunnen we deuren openen en mensen met elkaar verbinden? Een nieuw kerkwerkjaar staat voor de deur. Mogen we groeien in verbinding met elkaar en zo meer zicht geven op God die Liefde is.

Petra Mergaerts, pastoraal werker