|
|
|
Hoopvol licht in donkere tijden
gepubliceerd op maandag, 13 december 2021
‘Mam, kunnen wij dit jaar de kerstboom vroeg zetten?’, vraagt mijn dochter. ‘Lieve schat, het is nu half november en de Advent moet nog beginnen’, antwoord ik, turend naar de kleine kerstboom bij de voordeur van mijn overburen. Ja, ik begrijp het wel, die mooi versierde kerstbomen en de feestlichtjes zorgen voor gezelligheid in een periode van het jaar dat het vroeg donker is. En sinds het begin van de wintertijd is het ineens wel erg vroeg donker geworden. Donkerder dan andere jaren, zo lijkt het wel. Misschien wordt dat gevoel extra ingegeven door die nieuwe coronagolf. Is er nog hoop? Is er nog gewoon gezellig leven mogelijk?
 Zelf ben ik gehecht aan de adventskrans. Deze krans leert mij de waarde van groei en geduld. Ook een moeilijk iets in deze tijd. We willen zo graag alles zo snel mogelijk, liever gisteren nog dan morgen. Groeien kost tijd. Het gaat ook gepaard met vallen en opstaan, met soms drie passen vooruit en twee achteruit. Toch heb je die tijd nodig, de ene keer meer dan de andere keer, om tot verandering te komen van vaste patronen die niet altijd gezond zijn. De Advent roept ons op tot verandering, tot omkering van onze manier van leven. Hoe kunnen we gezonder leven, gezonder voor onszelf, gezonder voor onze omgeving? Hoe kunnen we meer ruimte geven aan vrede en geluk? Hoe kunnen we de hoop levend houden in sombere tijden? Wat vraagt licht en verlichting in ons eigen leven? De vier kaarsen op de adventskrans nodigen ons uit tot verstilling en groei.
Jawel, de kerstboom krijgt een plaats in ons huis, maar niet zonder de kerststal. De kerstkribbe blijft wel leeg tot de kerstnacht. Leegte: mag dat er ook zijn? Leegte om uiteindelijk te kunnen ontvangen. We hebben als mens niet alles in de hand, hoe intelligent we sommige zaken ook kunnen oplossen. Als mens blijven we beperkt in onze mogelijkheden, blijven we worstelen met afhankelijkheid. Veel in het leven is niet vanzelfsprekend. In deze moeilijke jaren van coronapandemie kunnen we dat meer dan ooit ervaren. Kan het ons openen voor een houding van durven ontvangen? In het bijzonder het ontvangen van Gods Licht?
In een kwetsbaar kind is God onder ons komen wonen, weerloos en afhankelijk, met open armen naar ons uitgespreid: neem Mij aan, heb Mij lief. Kunnen wij bij Hem innerlijke vrede en vreugde vinden? Kan Hij ons kracht geven om de donkere dagen vol te houden? Kan Hij ons omvormen tot hoopvolle mensen, ondanks alles? Mag Hij ons leven vullen en vervullen met zijn licht en warmte? Durven wij vervolgens Gods Licht en zijn Boodschap van hoop ook door te geven? Dat alles wens ik ieder van u toe! Voor straks namens het hele pastoraal team: Zalig Kerstmis en een gezegend Nieuwjaar!
Petra Mergaerts, pastoraal werkster
| | overzicht van bijdragen:
maandag, 30 oktober 2023 | | Op weg als Pelgrims van de Hoop
| dinsdag, 29 augustus 2023 | | Geef kleur aan het leven
| donderdag, 22 juni 2023 | | Welke kant gaat onze kerk op?
| zaterdag, 22 april 2023 | | Zalig Pasen!
| dinsdag, 21 februari 2023 | | Geraakt … of niet?
| maandag, 19 december 2022 | | … En dan wordt het Kerstmis.
| maandag, 5 september 2022 | | Een veilig nest
| maandag, 20 juni 2022 | | Als u dit leest …
| dinsdag, 19 april 2022 | | PASTORAAL WOORD PASEN 2022
| zaterdag, 26 februari 2022 | | Op weg naar de kerk van morgen
| maandag, 13 december 2021 | | Hoopvol licht in donkere tijden
| zaterdag, 30 oktober 2021 | | Licht aan het einde van de tunnel
| dinsdag, 14 september 2021 | | Onderweg met geloof, hoop en liefde’
| dinsdag, 13 juli 2021 | | Pastoraal woord
| vrijdag, 30 april 2021 | | Missionair parochie zijn
| dinsdag, 23 februari 2021 | | Elkaar blijven ontmoeten in geloof:
| woensdag, 25 november 2020 | | Dag lieve Advent,
| dinsdag, 3 november 2020 | | Er is iets te kiezen
| dinsdag, 15 september 2020 | | Wat willen we nou eigenlijk?
| donderdag, 18 juni 2020 | | Pasen, Pinksteren, en daarna …..
| zondag, 26 april 2020 | | Als we het niet meer weten
| dinsdag, 18 februari 2020 | | Begin en het einde
| zondag, 22 december 2019 | | Wij komen tesamen onder het sterrenblinken!
| woensdag, 23 oktober 2019 | | Meegaan met onze tijd
| donderdag, 5 september 2019 | | Onderweg zijn….’
| woensdag, 19 juni 2019 | | ‘De hoop sterft het laatst’
| woensdag, 10 april 2019 | | Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze Hem aan het breken van het brood.
| maandag, 18 februari 2019 | | Water om van te leven
| donderdag, 27 december 2018 | | Gekend worden, gekend zijn
| vrijdag, 19 oktober 2018 | | Op bedevaart
| woensdag, 29 augustus 2018 | | Ver en dichtbij
| maandag, 18 juni 2018 | | Als liefde de weg is wordt de wereld anders.
| dinsdag, 24 april 2018 | | Goede reis!
| maandag, 19 februari 2018 | | Onderweg naar Pasen
| maandag, 18 december 2017 | | Nu zijt wellekomen!
| dinsdag, 24 oktober 2017 | | Een uitdaging voor de oecumene
| dinsdag, 19 september 2017 | | Sprekende stilte
| maandag, 10 juli 2017 | | De kracht van verbeelding
| vrijdag, 12 mei 2017 | | Priesterjubileum
| donderdag, 9 maart 2017 | | Veertig dagen
| woensdag, 7 december 2016 | | Dromen met de ogen open
| dinsdag, 25 oktober 2016 | | Deuren van Barmhartigheid
| donderdag, 1 september 2016 | | Mijn zilveren jubileum
| dinsdag, 14 juni 2016 | | Mijn eerste stagejaar
| woensdag, 30 maart 2016 | | Geloofsbagage
| |
|
|
| |