Geef kleur aan het leven

Het nieuwe werkjaar komt in zicht. Dat wil ook zeggen dat de zomervakantie (bijna) voorbij is. De zomervakantie is voor mij altijd een soort van overgangsperiode geweest. Zaken waar je mee bezig bent geweest worden afgewerkt of komen tot een ‘natuurlijke’ stilstand, de drukte ’s morgens en ’s middags in onze dorpen van de schoolgaande kinderen en jongeren verdwijnt maar maakt dan weer plaats voor toeristen en vakantiegangers die onze streken komen verkennen. De ene groep heeft plaats gemaakt voor de andere. Dat is kenmerkend aan de zomervakantie. Het is een stop- en een startmoment tegelijk.

Zelf gaan we de plannen die we maakten om onze vakantiedagen in te vullen uitvoeren, een dagje of misschien wat langer er op uittrekken. Het inlassen van ‘quality time’ met het gezin en familie, misschien ook wel even tijd maken voor jezelf. Het is ook terugkijken op de periode die achter ons ligt. Wat is er, wat hebben we de afgelopen tijd allemaal gedaan? Ondertussen ben ik ruim 7 maanden werkzaam in onze parochies. Tijdens deze maanden heb ik met vele mensen kennisgemaakt, mee mogen denken en werken aan projecten voor o.a. de Vastentijd. Samen met de leden van de werkgroepen van de Eerste Communie en het Vormsel onze kinderen en jongeren voorbereiden op deze sacramenten. Een aantal huisbezoeken mogen afleggen, lief en leed gedeeld met mensen. Het contact en vooral de samenwerking met iedereen tijdens de afgelopen maanden hebben mijn leven kleur gegeven. Ze hebben bijgedragen aan mijn werk- en vooral mijn levensvreugde!

En deze kleuren vinden hun oorsprong bij God: 
het rood van de liefde, geel van de zon, het groen van de hoop en het blauw van dankbaarheid, …We krijgen zelfs de mogelijkheid om kleuren te mengen, om zo nog meer gevoelens een kleur te geven. Een regenboog aan kleuren om uit te stralen naar alle mensen die we op onze levensweg ontmoeten. Met al deze kleuren kunnen we de wereld, in Gods naam, mooier maken. Als mijn leven door velen van jullie al ingekleurd is geworden hoop ik dat ook ik het leven van anderen kleur mag geven op de momenten dat we elkaar ontmoeten en met elkaar op weg zijn. Die opdracht wil ik ons geven: Geef kleur aan het leven! Je eigen leven, maar vooral het leven van een ander. Is het kleur geven van het leven van een ander makkelijk? Nee niet altijd, je probeer wel eens, maar dat pakt het anders uit en is het bedoelde geel paars geworden. Of je hoopt op een snelle en vooral grote uitwerking en die blijft uit. Ik probeer me dan vast te houden aan de woorden van Paus Franciscus: “Blijf het goede zaaien, ook al zie je niet direct resultaat.”

We starten een nieuw werkjaar. Werkroepen pakken de draad weer op. Het parochieleven, wat zeker niet heeft stilgelegen, gaat verder. Ook ik ga verder werken aan de uitwerking van het ‘Missionair Project Jonge Gezinnen’ en met de gelegde contacten volgende stappen zetten. De focus ligt nu op de Diaconale kant: Waar kunnen we als Kerk, als parochie dienstbaar zijn voor gezinnen? Met deze vraag ga ik de komende tijd aan de slag. Onderzoeken hoe de sociale kaart van onze gemeenschappen er uit ziet. En vooral de informatie naar boven proberen te halen om daadwerkelijk handen en voeten te kunnen geven aan datgene wat Jezus ons zegt. En hierdoor kleur geven aan mensen die misschien voor ons kleurloos lijken maar het zeker niet zijn.

Bas Van Haeren, projectmedewerker