|
|
|
Goede reis!
gepubliceerd op dinsdag, 24 april 2018
Palmpasen 2017, een jaar geleden. Ik ben thuis; even afstand van het werk. Ik ben leeg en moe. De kinderen willen graag Palmpasen vieren. Ze willen stokken maken. We komen in de kathedraal in Breda terecht. Na de viering spreekt een collega mij aan. 'Ik heb over je gehoord. Hoe is het met je?' Na een kort gesprek sluit hij af met: ‘Ik wens je een goede pelgrimstocht toe. Goede reis.’ Ik denk: Beste man, waar heb je het over? Ik moet gewoon even goed uitrusten. Na de meivakantie ben ik er weer. Het duurt tot de zomervakantie. Pas dan kan ik toegeven dat ik écht op reis moet gaan. Ik moet aan het werk met mezelf. Er is meer aan de hand. Het laatste jaar is er thuis en in mijn familie veel veranderd. Marius, mijn echtgenoot, volgt een intensieve studie en mijn moeder heeft Alzheimer en gaat hard achteruit. Ik ben hierdoor uit balans. Een aantal zaken hebben echt onderhoud nodig.
Vergezichten
 Tijdens de reis van afgelopen jaar is er een klein gezelschap dat van dichtbij met mij meereist: mijn gezin, een paar vriendinnen, een enkele collega en een paar professionals. Op afstand leven veel mensen mee middels kaartjes en appjes. Dat is heel prettig. In een heel langzaam tempo, met vier stappen vooruit en drie stappen terug, ben ik weer geworden zoals ik bedoeld ben. Mijn kinderen herkennen hun moeder weer, Marius neemt mijn innerlijk vuur waar en mijn sociale omgeving wordt stap voor stap weer groter. Ik ben er weer en weet dat de toekomst open ligt. Ik voel dat ik daarin keuzes wil maken. Ik wil nieuwe vergezichten en misschien helpt een andere werkomgeving daarbij. Ik maak dit bespreekbaar en er komt heel snel nieuw perspectief: een vervanging voor vier maanden in de Lievevrouweparochie in Bergen op Zoom. Ik grijp deze kans aan, wetend ook dat ik een hele fijne gemeenschap van mensen achter mij laat. Ik voel dat de beslissing juist is. Dit is wat ik nodig heb om mezelf te blijven en niet opnieuw mezelf te verliezen. Ik heb dit nodig om vol vuur in mijn gezin, familie en mijn werk te blijven staan. Het is een spannende tijd. Begrip en onbegrip van mensen om mij heen wisselen elkaar af. Mijn kinderen vinden het niets, want zij zijn alle drie geworteld in de Bernardusparochie. Er staat geen nieuwe collega klaar om mij te vervangen. Dit is niet makkelijk. Ik blijf bij mezelf en voel dat mijn innerlijk vuur blijft branden.
Vasten
Om ons te kunnen warmen aan het vuur van Pasen is er een weg te gaan door ons in gebed te bezinnen op onszelf en God, door om te zien naar de mensen die ons om hulp vragen, zowel geestelijk als materieel, en door het vasten dat ons confronteert met hen die het meest noodzakelijke aan voedsel moeten missen. Vasten schudt ons wakker en maakt ons aandachtiger voor God en onze naaste.
Innerlijk vuur
Volg je innerlijk vuur, getuig daarvan, laat je handelen daaruit voortvloeien, deel je talenten, word zoals je bedoeld bent. Dit is de opdracht die Jezus in zijn leven en na zijn dood aan zijn volgelingen meegeeft. Ik heb deze opdracht afgelopen jaar vaak gehoord in mijn binnenste. Ik heb er een jaar over gedaan om te antwoorden. Ik ervaar dat dit een prachtige manier van leven blijft: volg je innerlijk vuur. Elke dag is een kans om dit waar te maken. Soms lukt dit en vaak niet. Ik ben onderweg en merk dat ik steeds dichterbij kom. Dat voelt goed. Dat voelt zoals ik bedoeld ben. Deze opdracht geldt voor ons allemaal. Als we zo in het leven kunnen staan, als we zo met elkaar kunnen omgaan kunnen er mooie dingen ontstaan en kun je dankbaar terugkijken op wat is geweest. Ik hoop dat het innerlijk vuur in de Bernardusparochie blijft branden. Dat het komende feest van Pinksteren ons daarvan opnieuw bewust mag maken. Dat we het leven zien als een pelgrimstocht.
Ik wens u allemaal graag een goede reis op die tocht. Ik hoop dat velen van u, ook persoonlijk, te kunnen toewensen tijdens mijn afscheidsdienst op zondag 2 september om 11.00 uur in de Basiliek in Oudenbosch. En na de viering het glas te kunnen heffen uit dankbaarheid en op een mooie toekomst voor ons allemaal.
Annemiek Buijs – Tuytelaars, pastoraal werker
| | overzicht van bijdragen:
maandag, 30 oktober 2023 | | Op weg als Pelgrims van de Hoop
| dinsdag, 29 augustus 2023 | | Geef kleur aan het leven
| donderdag, 22 juni 2023 | | Welke kant gaat onze kerk op?
| zaterdag, 22 april 2023 | | Zalig Pasen!
| dinsdag, 21 februari 2023 | | Geraakt … of niet?
| maandag, 19 december 2022 | | … En dan wordt het Kerstmis.
| maandag, 5 september 2022 | | Een veilig nest
| maandag, 20 juni 2022 | | Als u dit leest …
| dinsdag, 19 april 2022 | | PASTORAAL WOORD PASEN 2022
| zaterdag, 26 februari 2022 | | Op weg naar de kerk van morgen
| maandag, 13 december 2021 | | Hoopvol licht in donkere tijden
| zaterdag, 30 oktober 2021 | | Licht aan het einde van de tunnel
| dinsdag, 14 september 2021 | | Onderweg met geloof, hoop en liefde’
| dinsdag, 13 juli 2021 | | Pastoraal woord
| vrijdag, 30 april 2021 | | Missionair parochie zijn
| dinsdag, 23 februari 2021 | | Elkaar blijven ontmoeten in geloof:
| woensdag, 25 november 2020 | | Dag lieve Advent,
| dinsdag, 3 november 2020 | | Er is iets te kiezen
| dinsdag, 15 september 2020 | | Wat willen we nou eigenlijk?
| donderdag, 18 juni 2020 | | Pasen, Pinksteren, en daarna …..
| zondag, 26 april 2020 | | Als we het niet meer weten
| dinsdag, 18 februari 2020 | | Begin en het einde
| zondag, 22 december 2019 | | Wij komen tesamen onder het sterrenblinken!
| woensdag, 23 oktober 2019 | | Meegaan met onze tijd
| donderdag, 5 september 2019 | | Onderweg zijn….’
| woensdag, 19 juni 2019 | | ‘De hoop sterft het laatst’
| woensdag, 10 april 2019 | | Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze Hem aan het breken van het brood.
| maandag, 18 februari 2019 | | Water om van te leven
| donderdag, 27 december 2018 | | Gekend worden, gekend zijn
| vrijdag, 19 oktober 2018 | | Op bedevaart
| woensdag, 29 augustus 2018 | | Ver en dichtbij
| maandag, 18 juni 2018 | | Als liefde de weg is wordt de wereld anders.
| dinsdag, 24 april 2018 | | Goede reis!
| maandag, 19 februari 2018 | | Onderweg naar Pasen
| maandag, 18 december 2017 | | Nu zijt wellekomen!
| dinsdag, 24 oktober 2017 | | Een uitdaging voor de oecumene
| dinsdag, 19 september 2017 | | Sprekende stilte
| maandag, 10 juli 2017 | | De kracht van verbeelding
| vrijdag, 12 mei 2017 | | Priesterjubileum
| donderdag, 9 maart 2017 | | Veertig dagen
| woensdag, 7 december 2016 | | Dromen met de ogen open
| dinsdag, 25 oktober 2016 | | Deuren van Barmhartigheid
| donderdag, 1 september 2016 | | Mijn zilveren jubileum
| dinsdag, 14 juni 2016 | | Mijn eerste stagejaar
| woensdag, 30 maart 2016 | | Geloofsbagage
| |
|
|
| |