Nu zijt wellekomen!

De Adventsdagen zijn al weer een tijdje bezig als u dit leest. We kijken verwachtingsvol uit naar het Kerstfeest, wanneer we vieren dat de onzichtbare en verre God héél dichtbij is gekomen in een mens als wij, Jezus van Nazareth, de Christus. We drukken met Kerstmis ons verlangen uit naar een betere wereld, naar meer vrede en gerechtigheid, naar verlossing en redding uit alle wederwaardigheden die ons als mensen kunnen overkomen.

Aan de hand van Jesaja, Johannes de Doper, Paulus en vooral Maria leven we in deze Adventsweken toe naar Kerstmis. De teksten uit Jesaja, in het Oude Testament, vinden – zo mogen we geloven - hun vervulling in Jezus. Johannes de Doper was door zijn verkondiging de wegbereider van de Blijde Boodschap van Jezus. En Maria was létterlijk in verwachting van Jezus. Haar ontvankelijke geloofshouding mag ook voor ons een voorbeeld zijn. Samen met Jozef was ze bereid om Gods Zoon bij zich thuis op te nemen. Er kwam heel wat op haar af. In plaats van de geboorte in Nazareth af te wachten moesten Jozef en Maria op pad naar Bethlehem vanwege de volkstelling die keizer Augustus had bevolen. Ze gingen op weg en uiteindelijk was er alleen maar plaats voor hen in een grot in het open veld. Daar beviel ze van Jezus. Ik denk dat Maria het zich zó allemaal niet had voorgesteld.

Het was de apostel Paulus die in zijn brief aan zijn medewerker Titus de mooie woorden schreef: ‘De genade van God, bron van heil voor alle mensen, is op aarde verschenen in Jezus’. Ook schreef hij: ‘In Hem is de goedheid en de menslievendheid van God onder ons verschenen’. Deze woorden geven heel kernachtig aan waarover het met Kerstmis ten diepste gaat: God, die niemand ooit heeft gezien, openbaart zich in een mens als u en ik. God is méns met de ménsen geworden. In Jezus van Nazareth, het Kind van Bethlehem wil God laten zien dat Hij ons nabij wil zijn op alle momenten van ons leven, bij voorspoed en tegenslag, bij lief en leed. En in die mens Jezus kunnen we ook zien hoe God graag heeft dat wij met elkaar omgaan.

Bij Maria en Jozef hield de ellende niet op na hun verblijf in Bethlehem. Ze moesten vluchten naar Egypte. Na enkele jaren konden ze terugkeren naar Nazareth en hadden ze - waarschijnlijk, want daarover is niets bewaard gebleven - een gelukkig gezinsleven. Na Jezus’ doop in de Jordaan, tijdens zijn openbare optreden, waren er vele moeilijke momenten in het leven van Maria, tot onder het kruis toe. De levensloop van Maria, getekend door veel tegenslag en verdriet, is voor velen van ons herkenbaar en daarom heeft ze ook zo’n bijzondere plaats in het leven van veel mensen. In de Advent leven we met haar mee.

Met Kerstmis vieren we dat in Jezus het Rijk Gods is begonnen en daarmee uiteindelijk alle kwaad is overwonnen. Een troostvolle gedachte, waarmee we elkaar kunnen opbeuren als het leven te zwaar en te duister wordt. Ik hoop dat het feest van Gods menswording ook dit jaar weer welkom is in ons leven en dat we er kracht en bemoediging uit kunnen putten, in het besef dat God, Immanuel, steeds met ons is en licht wil brengen in ons leven! Graag wens ik u allen, mede namens het pastoraal team, het parochiebestuur en de parochiekerncommissies een goede voortzetting van de Advent, een zalig Kerstfeest en alle goeds voor het nieuwe jaar toe, in de hoop dat het ons is gegeven elkaar te dragen en op te beuren bij alles wat ons op onze levensweg overkomt.

pastoor Maickel Prasing