Mijn zilveren jubileum

gepubliceerd op donderdag, 1 september 2016

Op 11 september mag ik vieren dat het 25 jaar geleden is dat bisschop Ernst mij wijdde tot diaken van het Bisdom Breda. Ik was toen 34 jaar, vrij jong nog, en ook ons gezin was toen gezegend met twee jonge kinderen. Toch was ik vrij vastberaden in mijn verlangen me als diaken te verbinden aan de Kerk. Het was voor mij een nieuw thuiskomen. In mijn jeugd werd mijn interesse voor werken in de Kerk al snel gewekt door een bevlogen godsdienstleraar, en de figuur van de pastoraal werker begon zich langzamerhand in de Kerk af te tekenen. Dat was iets voor mij. Geloof en aandacht voor de ander werden mij met de paplepel ingegoten. Maar ook betrokkenheid op maatschappelijke thema's zoals vredesvraagstukken en Vastenactie hadden mijn interesse. Dat bleef zo, ook tijdens mijn studie theologie.

Mijn eerste functie in het Bisdom Breda was pastoraal werker voor Kerk en Samenleving voor de parochies van het toenmalige dekenaat Bergen op Zoom. Ik voelde me als een vis in het water: mensen en groepen uit parochies warm en enthousiast maken voor diaconie en verbindingen leggen, heel concreet, in activiteiten tussen Kerk en wereld. In die periode ontstond het verlangen om mijn betrokkenheid in mijn werk in de Kerk dieper te duiden in de wijding tot diaken. En er speelde nog iets anders: het besef dat ik dit alles niet uit mezelf deed, maar vanuit een steeds inniger wordende verbondenheid met Christus. Hij had mij geraakt, geroepen de weg te gaan die ik ging en die me leidde tot het ambt van diaken.

Vijfentwintig jaar mocht ik dienstbaar zijn als diaken in het parochiepastoraat, in bestuurlijk en coördinerend werk op dekenaal en diocesaan niveau, in de opleiding als docent en studenten-begeleider, in contacten van Kerk en samenleving. Vijfentwintig jaar mocht ik als diaken lief en leed van mensen delen, dienstbaar en gelovig voorgaan. Vijfentwintig jaar gelovige arbeid om ieder mensenverhaal te verbinden met Gods verhaal met ons, mensen, en te getuigen van het Evangelie. Daar ben ik dankbaar voor, nog steeds, iedere dag opnieuw. Dankbaar ben ik voor het gezin van waaruit ik dit heb mogen doen, voor het bisdom waarmee ik me heb verbonden. Dankbaar ben ik voor collega’s, vrijwilligers en parochianen om dit dienstwerk collegiaal en gezamenlijk te doen.

In een artikel in ons parochiemagaZin ‘Bernardus’ neem ik u mee in enkele gedachten over het ambt van diaken. Op zaterdag 3 september zal ik erover spreken in het geloofsgesprek na de gebedsviering om 19.00 uur in de Basiliek en op zondag 11 september hoop ik u te ontmoeten in de dankviering om 11.00 uur, eveneens in de Basiliek.

Peter Hoefnagels, diaken

Met dit pastoraal woord, dat regelmatig zal worden vernieuwd, heten wij u van harte welkom op de website van de R.K. Parochie H. Bernardus van Clairvaux! Wij hopen dat u vindt wat u zoekt.