Onderweg met geloof, hoop en liefde’

In de laatste week van juli werd het jaarlijkse Triduüm gehouden in ‘Het Veerhuis’ in Oud Gastel. Drie dagen werden drie groepen ouderen getrakteerd op een dag van bezinning en ontspanning, afgewisseld met lekkernijen en een maaltijd. Dank aan de vele vrijwilligers die dit mogelijk maakten!

Ik mocht op één van die drie dagen voorgaan in de eucharistie. De viering had als thema ‘Onderweg met geloof, hoop en liefde’. Tijdens die viering bracht ik de eerste Werelddag van de Grootouders en de Ouderen ter sprake. Die dag is dit jaar ingesteld door paus Franciscus en werd op zondag 25 juli gevierd, één dag vóór de feestdag van de heilige Anna en Joachim, de ouders van Maria en daarmee de oma en opa van Jezus. En in de eerste lezing van de mis hoorden we over de hoogbejaarde Abraham voor wie de ouderdom een zegen werd. Hij stond aan de wieg - ook letterlijk - van een menigte van volken. Hij kreeg immers - wat niemand verwachtte - met zijn vrouw Sara een zoon, Isaak.

Een hart onder de riem voor alle ouderen

Op de ouderdom, nu in onze tijd, gaat de paus in een boodschap bij gelegenheid van die Werelddag in. Franciscus heeft weet van de situatie waarin ouderen verkeren, heeft weet van de eenzaamheid die - mede door de coronapandemie - zwaar is. De paus wenst de ouderen toe dat in het lijden, in de eenzaamheid, iedere oma, iedere opa, iedere oudere, het bezoek van een engel mag ontvangen. Soms zullen ze het gezicht hebben van onze kleinkinderen, soms van familieleden, soms van zorgverleners of iemand van de kerk. De paus wijst er ook op dat die bezoekjes van een engel, een boodschapper van God, ook via het woord van God gebeuren: lees iedere dag een bladzijde uit het evangelie, bidt met de psalmen, lees de profeten! Dat deden we ook tijdens die eucharistieviering: de lezing uit het boek Genesis getuigde van hoop; in de lezing uit de brief van Petrus ging het over ons kostbare geloof en in het evangelie roept Jezus ons op om in zijn liefde te blijven.

Blijf geloof, hoop en liefde uitstralen op uw levensreis

Ook al zijn de meesten van ons al op leeftijd, toch zegt de paus ons dat er geen leeftijd bestaat om met pensioen te gaan als het gaat om het verkondigen van het evangelie en om het doorgeven van onze tradities aan generaties na ons. We blijven daarvoor nodig! Als u als oudere dit leest zegt u misschien: hoe is dat mogelijk op mijn leeftijd? Mijn energie raakt uitgeput, en ik geloof niet dat ik veel kan doen. Toch zegt de paus: u bent nodig om in vriendschap de wereld van morgen op te bouwen, een bouwwerk waarvan wij drie pijlers kunnen leveren: de dromen, de herinnering en het gebed. Blijf dus dromen van gerechtigheid, vrede en solidariteit. En vertel jongeren over uw dromen. want wie anders kunnen uw dromen opnemen en voortzetten? En herinneringen: u heeft er vele, kostbare herinneringen, zowel droevig als vrolijk. Zonder herinneringen kun je niet opbouwen. Zonder fundamenten kun je geen huis bouwen. Nooit. Een van de fundamenten van het leven is de herinnering. En als derde pijler: het gebed. Uw gebed is een kostbare bron. De vorige paus, Benedictus, noemde het gebed een long waardoor Kerk en wereld kunnen ademen.

Ik eindigde mijn overweging met een gedachte die ik aantrof op Facebook. De woorden zijn in een foto geschreven door de zesjarige Romy en haar mama José. Op de achtergrond zie ik twee bejaarde mensen die een bospad inslaan, hand-in-hand.

Lieve grootouders en ouderen,

Bij u is het altijd fijn:
leuke dingen doen en blij zijn.
Hebben we soms pijn of verdriet
u bent er altijd en vergeet ons niet.
We leren van u belangrijke dingen,
samen naar de kerk om te bidden en te zingen.
Op deze plek komen we samen om te geloven
en ik kan u één ding beloven:
God houdt van iedereen, jong en oud,
en vergeeft ons elke fout.
In zijn kerk komen we samen.
en eindigen we ons gebed met Amen.

Peter de Rooij, emeritus priester