Sluitingsviering H. Hart van Jezuskerk Bosschenhoofd
Afgelopen zaterdag, 5 juli, vierden we voor de laatste keer de H. Eucharistie in de kerk van Bosschenhoofd, toegewijd aan het Heilig Hart van Jezus.
Het was een viering met gemengde gevoelens van pijn en verdriet, van dankbaarheid, maar ook van berusting.
De lezingen weerspiegelden verschillende aspecten: in de eerste lezing kwam het verbond van God met de mensen ter sprake, de tweede lezing was die uit de liturgie van de gedachtenis van de H. Clemens Maria Hofbauer. In het Evangelie zond Jezus 72 leerlingen uit om, 2 aan 2, om de Blijde Boodschap te gaan verkondigen. Inderdaad, God laat z’n mensen niet in de steek, ook niet wanneer we een vertrouwde plek moeten loslaten. We worden immers opgeroepen om er op uit te trekken, nieuwe wegen te vinden, een nieuwe/andere kerkplek, een nieuwe thuis. Maar dat doen we niet alleen! Maar het is natuurlijk gemakkelijk gezegd dan gedaan.
Na 139 jaar kerkelijke presentie in Bosschenhoofd is hier nu een einde aangekomen. Maar het verhaal gaat wel door binnen onze Bernardusparochie. Niet meer de vertrouwde kerk om de hoek, maar we moeten in beweging komen om “naar de kerk gaan”.
Aan het einde van viering werd het altaar ontbloot, de kaarsen gedoofd.
En toch gaat het vuur door! Net voordat de Paaskaars werd gedoofd is er nog een kaars aan aangestoken, een speciale kaars, die iedere vrijwilliger-ster zal krijgen als dank voor hun inzet. Deze ontstoken kaars werd overhandigd aan Gerry Verschuren.
Bij de uittocht, onder het zingen van het ‘lied van Bosschenhoofd’, werden de kruisjes van onze overledenen, de relieken van de heilige Clemens Maria Hofbauer en overgebleven geconsacreerde hosties de kerk uitgedragen om vervolgens overgebracht te worden naar de Basiliek van Oudenbosch.
